بهانه زندگی من

امشب اولین شبیه که پیشم نیستی دخمل نازم ... مادر اینا بعد از دو هفته دوری از شمال برگشتن ... تو همراهشون رفتی خونشون ... شب منو بابایی اومدیم اونجا ولی حاضر نشدی با ما برگردی و در کمال خونسردی فقط گفتی تو اگه میخوای بری برو..!! چه زود بزرگ و مستقل شدی عزیزکم ؟؟... من هنوز سیر نشدم از همیشه با تو بودن ... منو جا گذاشتی رها ........... میدونم که امشب هم به عادت هر شب پامیشم چکت کنم که عرق نکرده باشی یا سردت نباشه .. که با کوچکترین صدات پاشم  برای آب دادن بهت  یا دستشویی بردنت ... عزیزکم ... خیلی دلتنگتم ... ...

امسال مسافرت با بابایی و  دایی پژمان و شادی جون رفتیم شمالِ مادل!! دیگه مثل پارسال بابایی رو تنها نذاشتیم ... با هم رفتیم و با هم برگشتیم ... عزیزکم فکر کنم از وقتی چشم باز کردی  مسافرت  ما شمال بودو بس!! با اینکه خیلی هوا گرم نبود که بیرون بمونیم .. ولی خوب، خوش گذشت ... اونجا همش پیش مادر و پاپا بودی  ... با اونا میخوابیدی و بیدار میشدی  و منو خیلی تحویل نمیگرفتی!! تا هفتم عید اونجا بودیم بعدش برگشتیم ... و بعد از اون خونه دایی پژمان بودیم که تا آخر عید تعطیل بود... چند روز هم اونجا موندیم  اوایل همش میگفتی بریم خونه خودمون ... ولی  روزی که میخواستیم برگردیم نظرت بکل عوض شده بود و میگفتی نریم و ...

امسال سومین سالیه که عزیز دل مامان و بابایی و چراغ خونمون شدی عسلی ... با این شیرین زبونیا و کارهای قشنگت زندگی خانواده سه نفری ما هم قشنگ  تر شده... چجوری بدون حضور فرشته ای مثل تو قبلن زندگی میکردیم ؟؟! با چه دلخوشی و لذتی؟؟!! خودمم نمی دونم !! چجوری با اینهمه تکرار و روزمرگی هامون کنار میومدیم ؟! حالا که تو هستی .... می فهمیم چقدر پوچ بود همه چیز ...  آره ..!! فرشته ای بنام رها ... زندگی رو برامون شیرین کرد ... که من بفهمم شب هارو به امید دیدن روی ماه تو میخوابم ... که صبحا بیای بیدارم کنی و بگی مامان جون صبح شده ..پاشو... و خودمو به خواب بزنم که با گلبوسه هات بیدارم کنی ... آخ که هیچ لذتی بالاتر از این نمیتونست ...

عزیزای دل عمه تولدتون مبارک ... سالهای سال خوب و خوش و موفق باشین ...   ...

از نیلوفر برات بگم که عااااااااااشقشی ... با اینکه زود از بازی کردن باهات خسته میشه ولی همیشه دوست داری باهاش بازی کنی و هیج وقت هیچ کسی رو بهش ترجیح نمی دی ... بچه های دیگه با اینکه نازتو خیلی میکشن و خیلی دوست دارن که همبازیت باشن  تو هم نه نمی گی!! ولی نیلوفر یا همون لوفر یه چیز دیگست ...!! تا جایی که حاضری آیپدتو که خیلی هم روش متعصبی ! و به همین سادگیا حاضر نمیشی به کسی بدیش  با کمال میل تقدیم نیلوفر کنی و بشینی پیشش و نگاش کنی !! تازه شرط کردی که میخوای زودی بزرگ بشی که همراه نیلوفر بری مدرسش ... فقط و فقط مدرسه نیلوفر !!   ...

چند روزیه که دیگه موقع خواب تنهایی رو تخت میخوابی و خوابت میبره ... قبل از این من باید تو تخت باهات دراز میکشیدم و برات قصه و لالایی و کتاب میخوندم و اغلب بغلت میکردم .. ولی چند وقتیه که داری عادت میکنی خودت به تنهایی بخوابی .. روزهای اول یکم سخت بود طوری که مجبور بودم شاید بیست بار میومدمت و میبوسیدمت !! مثل یه بازی که هر یکی دو دقیقه میومدم و میبوسیدمت و تو هم به انتظار بوسیده شدن تو تختت میخوابیدی ونمیومدی پایین !! شبهای بعد  این بازی برات تکراری شد و منو دعوت میکردی که بیام پیشت بخوابم .... خلاصه یکم سخت بود اولش ولی ما تونستیم .... هرچند که صبحا که بابایی میره سر کار منم بیدار میشم و دلم میخواست تو هم پا میشدی و میومدی کنار من م...

امسال خیلی برف نیومد عزیزکم ... اولین باری که اومد دلو زدم به دریا و شال و کلاه کردیم رفتیم پارکینگ  برف بازی نیلو هم بخاطر برف و یخ بندون مدرسش تعطیل بود و اونم باهامون اومد .... خلاصه اولین برف بازیت بود که حسابی خوش گذروندی  و بعد شایسته هم اومد و از سراشیبی پارکینگ کلی سرسره بازی کردی باهاش... با اینکه برف زیادی نبود که یه آدم برفی بزرگ ازش درست کنیم ولی حسابی حال کردی و خوش بودی ... به امید سالهای آینده و برف بازی های بهتر.... ...

روزها و ماه ها داره به سرعت میگذره و تو داری بزرگ  و بزرگتر میشی قد میکشی  و با طراوت تر میشی غنچه خوشبو زندگی ما....رهای عزیزم ....نفس مامان و بابا ....!!  سی ماه گذشت ...!!چقدر زود داری بزرگ میشی عسلم ؟؟!! چه خبرته ؟؟ !!ما هنوز از لحظه و گذشته سیر نشدیماااااا.. تورو خدا یکم آهسته تر ... دلم واسه تک تک این لحظه ها و گذشته ها تنگه عزیزکم ...   یه دنیا ممنونتم که سی ماه اجازه دادی عاشقی دوباره رو تجربه کنیم و عاشقانه با وجودت زندگی کنیم ... گل همیشه بهار من ... همیشه بمون و ما رو خوشبخت ترین و عاشق ترین  کن .... دوستت داریم تا همیشه ....   ...

رهای ناز مامان همیشه دنبال همبازیه  فرقی هم نمی کنه طرفش کی باشه هر کس از من و مادر و پاپا و شادی و بابایی و دایی پشمان گرفته تا بچه های کو چیک و همسن و سال خودت ... با من که همه جور بازی میکنیم از قایم موشک و بپر بپر رو تخت  و خونه سازی و نقاشی و رقص و .... با بابایی بیشتر دوست داری پازل و خونه سازی بازی کنی ... با پاپا  و مادر دوست داری با آیپد و خونه سازی بازی کنی ... با شادی  هم همه جور بازی میکنی مثل بپر بپر و خونه سازی و قایم موشک مخصوصا قایم شدن تو جاهای تقریبا ناممکن که از شادی هم دعوت میکنی باهم برین قایم بشین مثل کمد رختخواب ها یا زیر میز و صندلی طفلی شادی هم وقتی عشوه گریاتو موقع پیشنهاد بازی دادنت می...